گزارش کارورزی مقاوم سازی سازها مقابل زلزله
این گزارش WORD و آماده پرینت میباشد
فهرست مطالب
مقاوم سازی سازه ها مقابل زلزله۱
راهکارهای مقاوم سازی لرزه ای ۲
مقاوم سازی سطح سازه۴
اضافه کردن دیوارهای سازه ای بتن مسطح۴
استفاده از بادبندهای فولادی ۶
جداسازی لرزه ای ۸
مقاوم سازی سطح عضو۸
زره پوش کردن ستون ۹
گزینش روشهای مقاوم سازی۱۰
راههای مقاوم سازی ساختمان ها ۱۳
ازمایش ۱۵
سرای مقاوم سازی۱۶
روش و هزینه ی انجام مقاوم سازی ؟۲۰
نتایج مقاوم سازی تا چه حد قابل اطمینان است؟ ۲۱
طرح های مقاوم سازی دولتی چه نتایجی در بر داررد؟ ۲۲
سوپر فریم R.Cفناوری نوین برای مقابله با زلزله ۲۳
ساختمان فلزی یا بتن آرمه ۲۴
توصیه های طراحی و ساخت۲۵
اجزای اصلی سازه سوپر فریم R.C 27
سایر موارد فنی ۳۱
نتیجه گیری ۳۳
منبع۳۴
مقاوم سازی سازه ها مقابل زلزله
چکیده
شمار زیادی از سازه های موجود که در مناطق زلزله خیز واقع شده اند بر اساس آیین نامه های طراحی لرزه ای قدیمی که دیگر اعتباری ندارند ، ساخته شده اند . علاوه بر آن شماری از زلزله های اصلی که در طول سالهای اخیر اتفاق افتاده اند بر اهمیت سبک شدن برای کاهش خطر لرزه ای تاکید می کنند.
مقاوم سازی لرزه ای سازه های موجود یکی از موثرترین روشها برای کاهش این خطر است .در سالهای اخیر تحقیقات مهمی به مطالعه در رابطه با راهکارهای مختلف جهت ترمیم و تقویت سازه های بتن مسلح برای بالا بردن عملکرد لرزه ای آنها اختصاص داده شده است.
بهرحال عملکرد لرزه ای سازه میتواند توسط مقاوم سازی یا ترمیم افزایش یابد . که در این مقوله مهندس راهکاری را بر اساس ارزیابی لرزه ای سازه انتخاب می کند.
بنابراین نیازهای اساسی ترمیم و تحقیقات مختلف روی راهکارهای مقاوم سازی میبایست قبل از انتخاب روش روش مقاوم سازی بررسی شود .در این مقاله مشخصات راهکارهای مختلف مورد بحث و بررسی قرار گرفته و همچنین رابطه بین مقاوم سازی و خصوصیات سازه ای شرح داده شده است.علاوه بر آن چند مورد از مطالعات سازه ای که برای مقاوم سازی اعمال شده ، ارایه شده است.
راهکارهای مقاوم سازی لرزه ای
معرفی
شمار زیادی از راهکارهای موجود مقاوم سازی لرزه ای بسته به نوع و شرایط مختلف سازه موجود است . بنابراین انتخاب نوع مقاوم سازی روند پیچیده ای دارد و تحت تاثیر توام فناوری ، شرایط اقتصادی و اجتماعی قرار دارد .در زیر عواملی که روی انتخاب راهکارهای مقاوم سازی تاثیر می گذارد را بررسی می کنیم:
مقایسه هزینه مقاوم سازی و اهمبت سازه
نیروی انسانی موجود
طول مدت اجرا یا زمان عدم استفاده
تکمیل و تقویت بر اساس عملکرد مورد نظر کارفرما
توجه به تناسب معماری و نقش سازه ای و تکمیل سازه موجود
تداخل برگشت پذیری
کنترل کیفیت سطح عملکرد
اهمیت سیاسی و تاریخی سازه
سازگاری روش مقاوم سازی با سیستم سازه ای موجود
عدم نظم در سختی ، مقاومت و شکل پذیری
تناسب سختی ، مقاومت و شکل پذیری
کنترل آسیب وارده به مولفه ها و اجزای غیر سازه ای
ظرفیت مناسب باربری سیستم فونداسیون
مصالح تعمیر و تکنولوژی موجود
بطور کلی دو روش برای افزایش ظرفیت لرزه ای سازه های موجود وجود دارد .اولین روش مقاوم سازی سطح سازه است که شامل اصلاحات کلی سیستم سازه ای است .به شکل۶ نگاه کنید. اصلاحات کلی متداول شامل اضافه کردن دیوارهای سازه ای، بادبند های فولادی یا جداکننده های پایه است .دومین روش مقاوم سازی سطحی عضو می باشد (به شکل ۷ نگاه کنید). در این روش اعضایی که ظرفیت شکل پذیری ناکافی دارند ظرفیتشان به منظور برآورده کردن حالات حدی افزایش می یابد.مقاوم سازی سطح عضو شامل روشهایی از قبیل اضافه کردن بتن ، فولاد یا زره پوش کردن ستون باالیاف پلیمری مرکب به منظور محدود کردن است.
شکل ۶ – صلاح کلی سیستم سازه ای
مقاوم سازی سطح سازه
مقاوم سازی سطح سازه بطور معمول برای افزایش مقاومت جانبی سازه های موجود مورد استفاده قرار می گیرد . از این قبیل مقاوم سازی ساختمانهای بتن مسلح می توان بادبندهای فولادی ، کابلهای پیش تنیده ، دیوارهای پر کننده ، دیوارهای برشی ، پرکننده ها با مصالح بنایی و جداکننده های پایه را نام برد .روشهایی که در زیر شرح داده میشود معمولا برای مقاوم سازی سطح سازه مورد استفاده قرار می گیرد :
اضافه کردن دیوارهای سازه ای بتن مسلح
اضافه کردن دیوارهای سازه ای یکی از متداولترین روشهای مقاوم سازی سطح سازه برای تقویت سازه های موجود می باشد . بطور کلی تعمیر و ترمیم دیوار برشی موجود یا پرکننده برای یکی از دهانه های قاب استفاده می شود .علاوه بر آن به منظور کاهش زمان و هزینه از شاتکریت یا پانلهای پیش ساخته استفاده می شود. تحقیقاتی که در زمینه دیوارهای سازه ای انجام شده است و یافته ها به نسبت تحقیقات دقیق انجام شده گزارش شده است .تحقیقات نشان می دهد که روند پرکنندگی نقش مهمی در پاسخ پانلها و سازه های دیگر ایفا کرده است . روند پرکنندگی با سخت کردن سازه می تواند برش پایه را افزایش دهد .اثرات واژگونی و برش پایه در محل پر کننده سخت کننده متمرکز شده است .بنابراین در این محلها فونداسیون میبایست تقویت شود.
JIRSA و KREGER در ۱۹۸۹ دیوارهای پرکننده یک طبقه را در کاربرد برای چهار نمونه آزمایش کردند.در آزمایش آنها از یک قاب بتن مسلح سه دهانه ، تک طبقه غیر شکل پذیر تا تکنیکهای ساختمان سازی در دهه ۱۹۵۰ را مدل کنند. در این سازه فاصله آرماتورهای برشی ستون زیاد بود و فشردگی وصله ها برای تامین مقاومت کششی نهایی کافی نبود .در آزمایش آنها ابتدا دیوارهای سه گانه در محل بازشو تغییر یافت .آرماتورهای طولی در نزدیکی ستونهای موجود برای افزایش پیوستگی فولاددر ۴ نمونه اضافه شد.در ابتدای ۳آزمایش شکستهای ناشی از وصله های لب به لب ناقص ستونبا وجود ترمیم پرکننده هاایجاد شد.(شکل ۸را نگاه کنید(
شکل۸-نمودار تاریخچه بارگذاری-تغییر مکان دیوار پر کننده
استفاده از بادبندهای فولادی
اضافه کردن بادبندهای فولادی برای تقویت کلی و سخت کردن ساختمانهای موجود می تواند موثر باشد .بادبندهای هم مرکز یا برون مرکز می توانند در دهانه های انتخابی یک قاب بتن مسلح برای افزایش مقاومت جانبی سازه استفاده شود.مزیت این روش آنست که دیگر به تقویت فونداسیون نیاز نیست چون بادبندهای فولادی معمولا بین اعضای موجود قرار میگیرند.
افزایش بارگذاری روی فونداسیون موجود در محل بادبندها ممکن است پس هنوز بایدفونداسیون مورد ارزیابی قرار گیرد .علاوه بر آن اتصال بین قاب بتنب موجود و اعضای بادبندی باید به دقت انجام شود زیرا اتصال در طول مدت زلزله آسیب پذیر است.
مقاوم سازی منازل در مقابل زلزله
گزارش کارورزی رشته عمران
دانلود کامل گزارش کارورزی مقاوم سازی سازها مقابل زلزله